ÖZGÜRLÜK KONUŞUYOR
*Neden şikayet ediyorsun? Allah sana kendi varlığının en kıymetli hazinesi olan Rûhundan vermedi mi?
Seni akıl ve idrakla, düşünceyle, duygularla donatmadı mı?
Bunları idrak edersen evrende yüce bir yerin olduğunu anlar mutlu olursun!
*İnsanı ne nankör yapar da aklını kullanmaz?
Onu mutlu edecek şeylere değil de neden mutsuz edecek şeylere yönelir?
*Zindana gireceksen, şerefle gir.! Sürgüne gideceksen, şerefle git! Öleceksen, şerefle öl!
Şeref duymak kendine güvendir, kendine güvenini kaybetme!
Bunlar yanlış yapacağın nefsin ve dünya için değil ancak “Rûh”unla ilgili olanlardır!
Rûhu savunanı tüm özler savunur!
*Vakti gelince son nefesi verip emaneti sahibine geri vereceğim de ve bundan mutlu ol.!
Bundan daha şerefli bir görev var mı?
Tanrı seni ruhla şereflendirmedi mi?
Her adam Yüce Tanrının emanetçisi olabilir mi?
Bu alçak dünyâda “Rûh”u çoğu kendi malı gibi sahiplenmiş, has erler nerede ki?
*Şerefsiz bir kazançla doygun olarak öleceğine, aç olarak ölmek seni kudret yurdunda onurlandırmaz mı?
Onur tokken değil açken korunmalı ve kazanılmalıdır!
Her insan kendini kendi vicdânında tartmalıdır, azgın nefsinde değil!
*Köleyken de rûhen özgür olmak senin elindedir! Bedeni dört duvar arasına koyarlar veya zincirlerler doğru; ancak içindeki “Rûh”u kim esir edebilir ki!
O her gece onu üfleyeni ziyaret etmek için bedenden ayrılıp gitmiyor mu?
Nefs esirdir; ama Rûh hep özgür kalacaktır!
öremeyenlere taş kalpli dendi!
*Sen istersen erdemi kendi içindeki özünden satın alabilirsin!
Erdem, insan kimseye muhtaç olmasın diye onun içine Ruhu olarak konulmuştur!
Tanrımız adil ve hak sahibidir hiçbir kulunu ayırt etmez!
*Tanrısal duygu kâlpde bulunur. Allah’a her dem şükürde bulun, madenler, bitkiler, hayvânlar da kendi dillerinde bunu yapıyorlar, senin yapmaman doğru mu? Allah ne büyüktür ki bize bu idrâkı vermiş!
Onu bilinçli anmak kadar güzel birşey var mı ?
*Allah’ı övmek için siz de bana katılın!
Aklı ve Rûhu olan buna davet eder, Rûhu ve aklı olan bu davete katılır!
*Aklın sapıtırsa onu nasıl doğruya döndüreceksin?
Rûhu dinleyen akıl sağlamdır sapmaz, nefsine uyan akıl ise iflâh olmaz.!
*Kim kendine kim “Rûh” verebilir ki?
Erdemi kazanan, kendine erdem sahibi yeni bir kendini verecektir!
*Epiktetos-Söylevler

Önceki İçerikİSTİKAMET | SAYI 95
Sonraki İçerikİSTİKAMET | SAYI 97