Dünya körleşti dostum yeryüzü kirlendirenksiz günlere uyanıyor zaman şehirlerin zifir yüzü dokunduğunda tanımsız kaldı ellerinizve bütün tanımlar arsızlaştığında gök, yüzünden korktuve bir kız çocuğunun çığlığı sokak sokak dolaştırıldığındaruhumuz ayaklanacak demektir ey kalbim kendine bir ahit tut!imla kurallarına teğet bir öfke edin bütün mesellere sız, bütün uzaklara sız bütün ateşlere sız, elvedalara… bütün kahırlara dakendine bir isyan edin. ansızın çıkıp geleceğiz dostum – herkese günaydın.siz, kahkahalarında şiddet gizli cesetler size degöğsümüzde ebu zer uyuyor deliliğimiz bundandır- herkese iyi geceler
Çin yapımı düşleriniz var sizin bilmezsiniz nasıl sahici gelinir?ayaklarımızı yere vura vura bilmezsiniz tanımlanmış korkular, nasıl gelinir?kim bir parantez açmışsa şeytanını gizlemek içindiroysa zülfikarın pasını siliyoruz boynumuz kıldan incederin bir sevda oluyoruz efkar tenimize değinceiçimize düşmüş bir ayet tutuyor kavlimizi inşirah!ebubekir ömer osman ve alibir bildiridir bu, önce tur-i sina’da okunacak!Gözleri kömür karası bir kelime bul Arzuların körelsin dağ menekşesi büyüt Veremden yeni çıkmış beyaz bir mendil kondur yakanahizaya çek kelimeleri, doğrul kıbleni kontrol et Bütün aynaları kır yüzün çoğalsınGece ay ışığında karantina bakKudüs ağıyor üzerimize kendine bir ahit bul!
